Argentinië en Chili: het winderige zuiden
24 december 2019 - El Calafate, Argentinië
Ondertussen zijn we over de helft van onze reis. Maar wat is nu eigenlijk reizen. Aanvankelijk dacht ik dat het reizen werd als het voor een langere periode was, waarbij de grens bij ongeveer een maand ligt. Dat zou betekenen dat wij nooit eerder gereisd hebben. Nu denk ik dat het meer te maken heeft met planning: ligt alles vast, of laat je het zijn beloop. Dus als je voor korte tijd naar Zuid-Amerika gaat, wil je wel het maximale uit de trip halen: je plant alles!
Doordat we nu langer de tijd hebben, kom je ook onbekendere plekken tegen, die soms minstens zo mooi zijn. Je ziet hoe de lokale bevolking leeft, waar je vaak geen tijd voor hebt bij een korte trip.
In Neuquén kwamen we een Nederlands stel tegen, die voor 2 maanden aan het rondtrekken waren. Ze hadden alles gepland, maar door de situatie in Chili, moesten ze van hun planning afwijken. Doordat ze 2 maanden hadden, hadden ze ook ruimte om af te wijken.
Het mooie is dat we onlangs een “vakantie” hebben gehad: in het nationaal park van Torres del Paine hebben we een semi-luxe 8-daagse trektocht gedaan. Semi-luxe omdat we wel in tentjes sliepen, maar deze niet zelf mee hoefden te nemen of op te zetten, en ook eten was verzorgd. Het voelde voor ons echt als een vakantie binnen onze reis.
Maar goed wat heeft dit alles te maken met de titel van dit verhaaltje: helemaal niets! We vonden het gewoon leuk om zo te beginnen.
Na onze laatste blog zijn we via Rio Gallegos, Ushuaia, Punta Arenas en Puerto Natales uiteindelijk naar Torres del Paine gereisd. En wat hebben deze plaatsen gemeenschappelijk: harde windstoten. In Rio Gallegos zaten we liever binnen dan buiten, de wind was daar continue hard. In de andere plaatsen was dit gelukkig niet het geval.
Ushuaia is een keerpunt in onze reis geweest, zowel letterlijk als figuurlijk. Het is de zuidelijkste stad van de wereld, dus na alleen naar het zuiden te hebben gereisd, zijn we nu weer op weg naar het noorden, naar de warmere temperaturen (yeah). Het zat ook zo’n beetje op de helft qua tijd en vanaf hier gaan we meer toeristen tegenkomen. Daarnaast zagen we eindelijk de bergen met sneeuw waar we zo van houden. De sneeuwgrens ligt hier overigens erg laag, onder de 1000m.
Torres del Paine is een echte aanrader, mits je geen moeite hebt met VEEL regen. De O-trek is een mooie wandeltocht en je ontmoet er mooie mensen. Sommige hebben overigens geen idee waar ze aan beginnen, die mensen zie je enorm glimlachen op de dag dat ze weer naar huis kunnen.
Met de feestdagen voor de deur zitten we nu in El Calafate onze familie en vrienden te missen. Kerstdiner is al bekend: Pasta!
Wij wensen iedereen hele fijne feestdagen en een mooi 2020!
Ik weet niet of het in Nederland warmer is, het is hier zo'n 16 graden. Mooie temperatuur, toch....
Hier hebben ze ook kerstlichtjes, maar die komen in daglicht niet echt over :)