Uruguay

Het vooraf geplande deel is achter de rug en nu kunnen we de dagen echt nemen zoals ze zijn. We beginnen maar eens met niets doen, wat inhoudt dat we simpelweg maar wat gaan lopen en kijken wat we tegenkomen.

Montevideo is daar een uitstekende stad voor. Mooie gebouwen alom. De trots van Montevideo staat op het Plaza Independencia: Palacio Salvo. Recht tegenover dit mooie gebouw staat dan weer het meest lelijke (zover wij hebben kunnen beoordelen natuurlijk). Wij vonden het Palacio Legislativo erg mooi. En met mooi licht, wordt (bijna) elk gebouw een stuk aantrekkelijker.

Het delen van eten is hier heel gewoon (in Brazilië ook trouwens, alleen hadden we het daar nog niet door). Evenals het delen van je biertje, vaak te bestellen in grotere hoeveelheden. Je krijgt er dan twee glazen bij en deze kunnen elk formaat hebben, alhoewel we het wijnglas maar 1 keer voorbij hebben zien komen.  Een stuk cheesecake wordt echter niet gedeeld 😊.

Tijdens onze vele wandelingen kwamen we ook een Mercado tegen waarvan we dachten dat het inhield dat je er vis, vlees, groenten, noten, kazen, enz. kan krijgen. Zo’n grote hal waar dan binnen de markt is, maar hier krijgt het toch een heel andere betekenis. Lange tafels in het midden van een grote hal (dat dan weer wel) en daar omheen verschillende restaurantjes, drankzaakjes die ieder hun specialiteit aanbieden. Grill, mexicaans, italiaans, saladebar…. Je bestelt je eten en drinken, rekent af en gaat vervolgens een plekje zoeken om het op te eten. En het is er gezellig druk.

Ook is er nu weer tijd voor zaken die we thuis ook doen: hardlopen en klim wedstrijden kijken. Het liefst zouden we ook nog zelf willen gaan klimmen, maar hier in Uruguay lijken ze daar niet zo voor in te zijn. Dan maar even wachten tot Argentinië. Langs de Rambla kun je (indien je dat fysiek kan) zonder verkeer 20 km hardlopen. Dat gaan we nog niet redden, maar wellicht komt dat wel weer.

Tijdens ons verblijf in Montevideo maken we één dag een uitstapje, naar Piriapolis en de daar vlakbij liggende Cerro Pan de Azúcar. En het begint een beetje een ding te worden deze reis, maar de top is “cerrado”, dicht. Gelukkig is er een aardig parkje / dierentuin waar we wat rond kunnen lopen. We zijn niet te spreken over de ruimte die een aantal dieren ter beschikking heeft gekregen. Ook lijken de meeste alléén in een kooi te zitten. Erg sneu.

We sluiten ons Uruguayaans avontuur af met een bezoek aan Colonia del Sacramento, wat een verrassend leuk stadje blijkt te zijn. We hebben hier een kamertje gevonden bij Nacho en Victoria thuis. Geeft ons de kans Spaans te oefenen.

Colonia heeft mooie oude gebouwen en een mooi park. Staan we op de vuurtoren, krijgen we een appje van Niels met felicitaties. Oeps, waren we allebei toch onze trouwdag vergeten. Beter allebei dan één van de twee 😊. De dag eindigt met een prachtige ondergaande zon met uitzicht (héél in de verte) op Buenos Aires, onze volgende bestemming.

De volgende dag worden we verrast met een ontbijtje, een cadeau van Nacho en Victoria voor onze trouwdag. Superlief. We nemen afscheid en gaan richting de boot naar Buenos Aires.

We zijn blij dat we ook naar Uruguay geweest zijn, maar omdat er geen berg te zien is, verwacht ik niet dat we er ooit nog terug komen. De mensen zijn ook niet zo open en enthousiast als in Brazilië. Maar al met al, een mooie ervaring.