Brazilië deel 3

Wij willen eerst even van de gelegenheid gebruik maken om iedereen te bedanken voor de lieve reacties.

Nog een laatste mooie wandeling in de omgeving van Campos do Jordão. Vanaf Gruta dos Crioulos, een grot van ongeveer 700 m2 waar vroeger gevluchte slaven schuilden, richting Pico do Imbiri, een top van 1.862m. Niet spectaculair hoog, maar onverwacht mooi uitzicht. En nu is het tijd om verder te gaan.

Van de rust naar de drukte. São Paulo is met 22 miljoen inwoners de grootste stad van heel Amerika, van het zuidelijk en het westelijk halfrond. Daarmee meteen ook de grootste stad waar wij ooit zijn geweest. Als je de stad in rijdt beland je al snel tussen de flatgebouwen en voor je het weet zie je alleen maar flatgebouwen om je heen zover als je maar kan kijken. Het is behoorlijk indrukwekkend. We hebben gekozen voor een hostel in de wijk Vila Madalena. Een hippe wijk met heel veel barretjes en restaurants. Al snel hebben we ons favoriete plekje gevonden: Mercearia São Pedro.

Aangezien we maar 2 nachten blijven, belooft het een drukke zaterdag te worden. We bezoeken de grootste boekwinkel van São Paulo. Hier vlakbij ligt ook het Museu de Arte de São Paulo (MASP) waar ze een tijdelijke tentoonstelling hebben met werken van vrouwelijke schilders uit alle tijden. En eigenlijk is het best vreemd, maar we hadden allebei nog nooit van vrouwelijke schilders gehoord. Ook hebben ze het middelste deel van een drieluik van Jheronimus Bosch hangen: De verleiding van de heilige Antonius.

De sfeer voelt goed, dus we wandelen naar de kathedraal. Op het plein ervoor kom ik erachter wat me nerveus maakt. Niet zozeer de zwervers en de bedelaars, maar vooral de boze, schreeuwende mensen. Daar ren ik hard voor weg.

Maar het mooiste van alles is dat we met onze neus in de boter vallen: het is ‘ oktober dansmaand’ (net als in Nederland) en ze geven gratis kaartjes weg voor een moderne dansvoorstelling van het Nationaal Ballet van Korea. Dus ook voor de avond zijn we voorzien van een cultureel verantwoorde activiteit. Het is een betoverende voorstelling.

We sluiten de bliksemstedentrip af met een biertje bij, jawel: Mercearia São Pedro.

Zondag brengt een 6,5 uur durende busrit ons in Curitiba. Het regent, maar dat kan onze stemming niet drukken. Deze stad maakt direct een positieve indruk op ons.